Bloesem is een gedreven ontwerpbureau in Buggenhout (BE), in 2020 opgericht door Eveline Vekemans (°1994, Dendermonde, BE) en Mara Van den Breen (°1994, Lokeren, BE). Hun missie bestaat uit het creëren van levendige, dynamische en toekomstgerichte tuinen. De vormgeving kenmerkt zich door eenvoud en een natuurlijke onderlegger. Het proces kent een analytische opbouw waarbij het kan uitgroeien tot een duurzaam onderbouwd en dynamisch geheel. Bloesem streeft bij elke opdracht naar een algehele aanpak. Recente projecten zijn Knik in de kabel, 2020, Lokeren (BE) en Eigen Kweek, 2022, Antwerpen (BE).

Website: bloesemtuinarchitecten.be

Jan Kuijken (Brugge 1964) is cellist en componist. Hij groeide op in een muzikale familie en kreeg een klassieke opleiding. Als cellist was hij actief in diverse ensembles en projecten waarbij de meest uiteenlopende muziekstijlen aan bod kwamen en vermengd werden.

Hij ontwikkelde zich autodidactisch als componist en ging zich steeds meer specialiseren in componeren voor theater en dans. In 1992 kreeg hij “ Le grand prix international de video danse “ te Parijs voor zijn compositie van de dansvideo “ Tristitia “ van Karin Vyncke. Van 2000 tot 2019 was hij verbonden aan muziektheater productie huis LOD en hij werkte nauw samen met theater iconen als Josse De Pauw en Marlies Heuer. Voorstellingen als “ Die Siel van die Mier“ en “ De gehangenen “ kenden groot internationaal succes en waren te zien op prestigieuze podia en festivals in Europa.

Voor de opening van het GIST-festival brengt hij de premiere van een nieuwe creatie “ Tantum “.Tantum is een soort raamwerk waarin gecomponeerde opgenomen muziekflarden een open structuur vormen voor de meer geïmproviseerde live cello partij. Beladen, bijna filmisch muzikale sferen vormen de leidraad voor het muzikaal verhaal, en contrasteren, dialogeren met de “open tijd” en het solistische van een improvisatie in het hier en nu.

Ugo Schiavi (°1987, Parijs, FR) woont en werkt in Marseille (FR). Met zijn sculpturen en installaties creëert hij meeslepende verhaallijnen en dramatische spanningen tussen fictie en geschiedenis, tussen kracht en breekbaarheid. Schiavi’s artistieke proces is gebaseerd op het gebruik van modellen en openbare monumenten, waaruit hij gedetailleerde afgietsels maakt. Zijn kunst fungeert als een poëtische herinnering vaan de menselijke conditie, waarbij het de tijdelijkheid van triomf en de kwetsbaarheid van onze ambities benadrukt. Schiavi's meesterlijke vermogen om zowel de fysieke als symbolische aspecten van zijn onderwerpen te verkennen, resulteert in intrigerende kunstwerken die ons uitnodigen om onze eigen plaats in de wereld te overdenken en onze relatie tot de geschiedenis en de toekomst te heroverwegen.

Recente tentoonstellingen zijn Leviathan, 2022, Centre d’art Bastille, Grenoble (FR) en 16e Biennale de Lyon: Manifesto of Fragility, 2022, Lyon (FR). 

Suzette Bousema (°1995, Den Haag ,NL) woont en werkt in Den Haag (NL). De impact van menselijke activiteiten op de aarde en de atmosfeer vormt een rode draad in haar jonge oeuvre. Hedendaagse thema’s zoals de wereldwijde vervuiling of klimaatverandering liggen vaak aan de grondslag voor haar artistieke onderzoeksprojecten. In samenwerking met verschillende wetenschappers verwerft Bousema feitelijke kennis en inzichten, die ze vervolgens in haar interdisciplinair proces vertaalt in fotografie, grafiek, glaswerk, textiel, geluid of geur. Door middel van haar multimediaprojecten prikkelt Bousema verschillende zintuigen, waardoor ze de relatie tussen haar werk en de toeschouwer intensifieert. Op een fijngevoelige manier scherpt deze ervaring het ecologisch bewustzijn van ieder individu aan.

Recente tentoonstellingen zijn Entangled Life, 2022, Radius, Delft (E) en Raw Photo Triennale Worpswede: Turning Point.Turning World, 2023, Worpswede (DE).

‍

Website: suzettebousema.nl

Rob Sweere (°1963, Boxmeer, NL) woont en werk in Arnhem (NL). Zijn architecturale sculpturen hebben als doel om mensen (terug) te verbinden met natuurelementen zoals licht, aarde, lucht en wind. De toeschouwer wordt uitgenodigd om plaats te nemen in een installatie of de minutieus geënsceneerde paden te bewandelen, zodat een bijzondere connectie ontstaat met de omgeving. Tegelijkertijd heeft de waarnemer de keuze om niet actief deel te nemen door andere mensen te observeren. Zowel actieve als passieve deelnemers aan het werk van Sweere worden betrokken bij een ritueel, een sublimatie van gevoelens die verder gaan dan het tastbare en het benoembare. Recente tentoonstellingen zijn Soundsourcing & dreamscapes, 2022, Projectraum-Bahnhof25, Kleve (DE) en (On)peilbaar water, 2022-2023, Stadsmuseum Woerden, Woerden (NL)

Website: robsweere.com

Nils Verkaeren (°1980, Antwerpen, BE) woont en werkt in Antwerpen (BE). Hoewel Verkaeren regelmatig in zijn atelier werkt, blijft het schilderen in de openlucht van cruciaal belang voor zijn praktijk. De drang om met een minimum aan schildermaterialen de natuur in te trekken, vitaliseert zijn artistieke flow. Hij zoekt voortdurend interessante landschappen in binnen- en buitenland, maar heeft geen enkele ambitie om het landschap op een waarheidsgetrouwe manier weer te geven op het doek. Naarmate de herkenbaarheid van natuurlijke elementen zoals vegetatie, water en heuvels afneemt, verschuift de focus naar de formele eigenschappen van de schilderkunst: kleur, vorm, compositie en verfhuid. Efemere elementen, zoals zonneschijn, mistvorming en schaduwen dienen louter als alibi om diverse indrukken op een persoonlijke en plastische manier te interpreteren. Recente tentoonstellingen zijn en Attempts At Civil Disobedience, 2022, Galerie Lloyd, Oostende (BE) en Presence of a Mountain, 2023, Kusseneers Gallery, Brussel (BE).

Maxime Brigou (°1992, Roeselare, BE) woont en werkt in Gent (BE). Haar abstracte sculpturen worden gecreëerd door eenvoudige en ruwe materialen samen te brengen. Tijdens het assembleren richt Brigou zich niet alleen op de driedimensionale compositie van de objecten, maar speelt ze ook met typische schilderkundige elementen zoals kleur en schaduwwerking. Deze aanpak doorbreekt het statisch karakter van haar sculpturen en geeft ze mysterieuze uitstraling. Het ontastbare en het bovenzinnelijke houden de aandacht van de toeschouwer gericht op het werk en confronteert hem of haar met fysieke en mentale contrasten.

Recente tentoonstellingen zijn The Flemish Room: Avalanche, 2022, Galeria Hilario Galguera, Madrid (ES) en La Primavera, 2023, Archipel, Otegem (BE).

Website: maximebrigou.com

Lobke Meekes (°1981, Groenlo, NL) woont en werkt in Harfsen (NL). Maatschappelijke uitdagingen en landschappen vormen de inspiratiebronnen voor haar locatiespecifieke werk. De relatie van de mens met zijn (groene) leefomgeving staat centraal en vormt altijd de basis voor een artistieke ontdekkingstocht. Meekes onderzoekt zowel opvallende als haast onzichtbare elementen om ze in een nieuwe context te plaatsen. Door verhalende elementen in haar werk te integreren, ontstaat er een symbiose tussen de toeschouwer, het kunstwerk en de omgeving. Op een interactieve manier zet de ervaring de kijker aan het denken over zijn relatie tot ecologische en maatschappelijke onderwerpen. Zonder enige vorm van activisme slaagt Meekes erin om ons anders naar de dingen te laten kijken.

‍

Recente tentoonstellingen zijn Nieuwe Zichten, 2022, Oda Park en museum van Bommel van Dam, Venlo (NL) en G464, 2022, Kunstenlab & Archeologie Deventer, Deventer (NL).  

Website: lobkemeekes.nl

Laura Nsengiyumva (°1987, Brussel, BE) woont en werkt in Brussel (BE).  Ze is architect en multidisciplinair kunstenaar met Rwandese roots. Nsengiyumva onderzoekt thema’s als de diasporische ervaring, meervoudige identiteit, Noord-Zuidrelaties en empathie. Haar kunstwerken variëren van performance en video tot tijdelijke installaties. Dekoloniale kritiek is onlosmakelijk verbonden met haar artistieke praktijk. Door de plastische weergave van haar bewaren, die vaak naar voren komen in gekoloniseerde ruimtes in België, streeft ze naar het creëren van nieuwe verbindingen die de sociale cohesie versterken. Recente tentoonstellingen zijn 100 x Congo: een eeuw Congolese kunst in Antwerpen, 2021, MAS, Antwerpen(BE) en ITORERO, 2022, LE LOFT DAKAR, Dakar (SN). 

Jan Detavernier (°1980, Brugge, BE) woont en werkt in Drongen (BE). Diepere inzichten uit wiskunde en natuurkunde vormen de basis voor zijn idealistische kunstpraktijk. Met zijn installaties en paviljoenen in groene omgevingen wil hij plaatsen creëren voor rust en verwondering. De esthetische aantrekkingskracht van zijn werk dient als een stapsteen naar een spirituele wereld; een metafysische ruimte waarin gevoelens en gedachten nauw met elkaar vervlochten zijn. Met deze ervaring wil Detavernier de mens terug met zichzelf laten connecteren om vervolgens ook diens voeling met de natuur te herstellen.

Recente tentoonstellingen zijn Contrei Live, 2020, Oude Leiearm, Menen (BE) en The Festival, 2022, New European Bauhaus, Kunstberg, Brussel (BE).

‍

Website: jandetavernier.com

‍

Francesca Ferreri (°1981, Savigliano, IT) woont en werkt in Turijn (IT). Haar sculpturale oeuvre richt zich op het idee en de praktijk van restauratie en hoe deze aspecten herinneringen kunnen oproepen. Herinneringen zijn niet statisch, maar worden bij elke herinnering opnieuw opgebouwd in de geest, met verlies of toevoeging van gegevens tot gevolg. Ferreri past de principes van integratie en imitatie toe op bestaande objecten en fragmenten, met als doel hun grenzen en identiteit te herdefiniëren. Om dit proces uit te voeren, maakt ze gebruik van vertrouwde restauratietechnieken en diverse materialen zoals pigmenten en consoliderende harsen. Haar creatieproces is dus een persoonlijke vorm van restauratie die de actie suggereert van het heropbouwen van een denkbeeldig object.  Recente tentoonstellingen zijn Matematica della materia, 2022, Galleria Pola Simondi, Turijn (IT) en Eclettica, 2022, Ettore Fico Museum, Turijn (IT).

Website: francescaferreri.com

Fabian Seibert (°1971,Arnsberg,DE) woont en werkt in Aken (DE). Zijn praktijk is veelzijdig en moeilijk in hokjes te plaatsen. Als ontwerper van kleding, sieraden en meubelen gaat Seibert diverse samenwerkingen aan met verschillende partners, bedrijven en educatieve instellingen. Op een directe en indirecte manier richt hij zich op duurzaam leven en werken. Deze ambitie komt ook tot uiting in zijn praktijk als beeldend kunstenaar. Hij eigent zich vaak bestaande beelden toe die bij iedereen bekend zijn. Door objecten en symbolen uit het dagelijkse leven te vervormen, zet Seibert ons aan het denken over hun functie die we meestal niet in vraag stellen. Zonder enige vorm van kritiek te uiten, wijst Seibert ons op verschillende dynamieken binnen onze samenleving. Recente projecten zijn Nieuwe uitzichten, 2022, Museum van Bommel en Dam, Venlo (NL) en Avantgardista 2022, 2022, Avantgardista, Kohlebunker München (DE). 

‍

Website: http://fabianseibert.com/

Karla Böhm is a curious and creative mind from Belgium who is currently active as a deejay, producer and graphic designer. Born and raised in Liège, the city where she made her first appearances behind the decks, she has shaped her musical identity over the past 10 years. At first, buying records or files on Bandcamp was related to the aim and purpose to play, dance or make people dance in the club. Whether friend or stranger, all that matters to her is that musical connection, similar to magnetic forces that gather us on the dancefloor, a place of powerful synergies.

Approaching her several projects with the same professionalism, she combines visual with musical acuteness to run her record label sous:sol or to design unique open air experiences with Brüxsel Jardin. At present, she is a well-known figure in Brussels thanks to her unique signature blend of balance, control and playfulness. If she isn’t working on music, graphic design or furniture, Karla keeps travelling around the world in order to widen and refine her personal conception of sound – enriched by musical encounters.

‍

Tomhas omarmde muziek vanaf de vroege leeftijd van 12. Het bracht troost, begeleiding en een ontsnapping aan zijn soms chaotische jeugd. Muziek hielp hem rust te vinden in moeilijke tijden en was zijn trouwe metgezel op goede momenten.

Hoewel house en techno zijn solide basis vormen, evolueert zijn muzikale smaak voortdurend. Experimenteren met deep, minimal, progressive, dub infused of electro tracks uit zowel vervlogen als nieuwe tijdperken.

Via zijn dj-sets neemt hij je mee op reis, waarbij hij zorgvuldig tussen verschillende tracks wisselt om energie op te bouwen en emoties op te roepen.

Als producer veranderde hij na bijna 10 jaar van artistieke onzekerheid zijn point of view. Hij ontwikkelde een nieuw gevoel voor creativiteit door zijn sequencer, drummachines, romplers en synths te combineren, waarmee hij degelijk werk heeft kunnen produceren. Dat resulteerde al in releases op de Fixed:Composite VA en een solo-EP op The Void Project, waar hij veel lof oogst voor zijn werk.

In de afgelopen 2 decennia speelde Tomhas in verschillende bekende clubs en evenementen in en rond België.

‍

DIANE is een in Brussel gevestigde sound engineer en dj, met een sterke focus op het verkennen van de essentie van geluid en de energie die muziek ons ​​geeft.

Er wordt altijd rekening gehouden met de donkere en zware lage tonen van het spectrum, terwijl ze hulde brengen aan de genres die DIANE hebben gevormd, zoals bass, dubstep, jungle, breaks, d&b, jazz en tracks die haar verrassen.

Alles wat haar vooruit stuwt zal deel uitmaken van haar dj-sets.

‍

Opkomende dj uit Brussel en Halle. Mede oprichter en resident bij het nieuw concept 'Onderons' draait het bij Detash om diepe grooves. Subtiele klanken maken zijn set en luisteraars in beweging. Zijn passie voor vinyl kent geen grenzen en struint hij platenzaken af om verborgen juweeltjes op te graven. Met een verleden in de sport en carrière als voltijds boomverzorger zoekt Detash tegenwoordig inspiratie bij Dub, Deep House & Minimal voor zijn creaties als beginnende producer. Luister en Detash toi!

Hun eerste stappen in de rapscene zetten ze als Kanaal 3, maar al snel transformeert de groep en adopteren ze de naam De Rand. Hun debuut 'Prisma' oogst veel bijval, en op het podium staan Mac Mulla, MF Rouge en Samo steeds garant voor een kwalitatieve show die niemand onbewogen laat. Een tweede album en enkele soloprojecten later is De Rand in 2023 helemaal terug met een nieuwe sound die hun persoonlijke groei doorheen de jaren etaleert.

Moet BERRY eigenlijk nog voorgesteld worden? De Brusselse rapper dropte net met ‘FLU ARTISTIQUE’ zijn elfde project en heeft er waarschijnlijk nog even veel in zijn schuif liggen. Gekend van classic tracks als ‘Tot De Dood’ en ‘Scottie Pippen’ en albums als ‘Breed& Boos’ en ‘Exact’ is BERRY de vertegenwoordiger bij uitstek van underground rap in België. BERRY maakt er zijn trademark van om zich per album telkens door één producer te laten begeleiden en weet die beatbakkers er zorgvuldig uit te kiezen. Denk maar aan namen zoals Phasm, $KEER&BOO$, Royaz, Influence Prod, en zoveel meer. Verwacht je aan een laidback flow, grimey beats en jonko. Veeeeel jonko!

Hiphop, trap, grime, rauwe dancehall of suave afrobeats, dit dj collectief heeft Brussel mee op de kaart heeft gezet als hiphop heaven van eigen bodem. Het begon met lekker zweterige soirées, daarna de fundamenten leggen voor de glorie van Stikstof, de eerste releases van Zwangere Guy, vaste waarde op BRUZZ en Kiosk radio, en ondertussen een ontelbare reeks snoeiharde concerten in AB, in BOZAR, op Couleur Café,… Met Dj Vega (van STIKSTOF) en dj Proceed (oprichter en dj van End Of The Weak Belgium) achter de decks en host Mouniversal aan de micro staan hun sets bekend als zeer explosief! Watch out and keep it Frontal!

‍

‍

Elias Cafmeyer (°1990, Roeselare, BE) woont en werkt in Schaarbeek (BE). Hij maakt maquettes, video’s, sculpturen en locatiespecifieke installaties over en in de publieke ruimte. De stedelijke context van een bepaalde locatie en de geldende sociale conventies vormen de belangrijkste inspiratiebronnen voor Cafmeyers werk. Zijn in-situ werk, dat ruwe en industriële materialen zoals hout, metaal en verf omvat, kan onopvallend geïntegreerd zijn of juist sterk contrasteren met de omgeving. Zijn vervreemdende installaties, bestaande uit herkenbare elementen, zoals verkeersborden en straatverlichting in een onlogische setting, creëren een soort tragikomische illusies. Kritiek en humor worden gecombineerd, waardoor de toeschouwer op een luchtige manier  het stedelijk landschap in vraag stelt. Recente tentoonstellingen zijn Connecting stations of past and present, 2022, Lancetti railway station, Milaan (IT) en PaltzBiënnale: Jump the Fence, 2022, De Paltz, Soest (NL).

Website: eliascafmeyer.com

Bart Lodewijks (°1972, Beuningen,NL) woont en werkt in Gent (BE). Sinds 2001 werkt hij aan grootschalige, lineaire krijttekeningen in openbare en private ruimtes.
Hij tekent met krijt op muren, huizen, kerken, ziekenhuizen en wegen in steden en dorpen, en schrijft over het proces en de mensen die hij ontmoet tijdens het tekenen. Publicaties, kranten en e-books maken integraal deel uit van zijn werk. Hierin vertelt hij hoe de ontmoetingen met bewoners, bezoekers, passanten en kinderen het tekenen mogelijk maken; hij vertelt over de interacties, de sympathie en het vertrouwen, maar ook over de argwaan en de weerstand die het tekenen oproept.
De verhalen leggen bloot wat zonder krijttekening onzichtbaar was gebleven. Zo ontstaat er een verhalende analyse van de plekken waar de tekening neerstrijkt.
‍

Recente interventies zijn Istanbul Drawings, 2022, Platform 0090, Istanboel (TR) en Kunstintegratie project voor de nieuwe gevangenis Haren, 2022-2023, Federale Overheid, Haren (BE).  

Website: bartlodewijks.nl

Anna Burvenich (°1977, Gent, België) woont en werkt in Gent (BE). Haar installaties zijn ambigu en hebben als doel om dragers te worden van uiteenlopende associaties en betekenissen. Burvenich maakt gebruik van alledaagse materialen die ze loskoppelt van hun oorspronkelijke functie. Elementen zoals versneden badbloemen, bevroren schoonmaakproducten en heruitgevonden woorden worden op deze manier terug autonoom, waardoor de dialoog tussen de fysieke ruimte en de context waarin ze worden getoond wordt geïntensifieerd. Rondreizende werken krijgen op deze manier steeds meer betekenislagen. Iets gewoons en onbeduidends evolueert zo naar iets poëtisch bijna sacraals. Recente tentoonstellingen zijn Lichtfestival Gent, 2021, Gent (BE) en Lux Helsinki, 2023, Helsinki (FI). 

Alice Vanderschoot

Alice Vanderschoot (°1989, Brugge, BE) woont en werk in Brugge (BE). In haar sculpturale praktijk bestudeert ze de vormgeving van voorwerpen en symbolen die haar digitale en fysieke leefwereld overspoelen. Haar fascinatie voor ogenschijnlijk eenvoudige objecten gaat gepaard met een ontleding van de verborgen aspecten van het beeld. Vanderschoot analyseert ze vanuit (kunst)historische en hedendaagse contexten, zoals mythologie, consumptie en linguïstiek. Hoe complexer het beeld is, hoe interessanter de startsituatie wordt voor haar artistiek proces. Op een speelse manier vervormt ze haar referenties, bijvoorbeeld door ze op te blazen of weer te geven in een egale kleur. Op het eerste gezicht lijken Vanderschoots sculpturen direct en naïef, maar pas later besef de toeschouwer hoe ze esthetiek en complexiteit op een meesterlijke wijze tegenover elkaar plaatst. Recente tentoonstellingen zijn All that glitters, 2023, Poortersloge, Brugge (BE) en Sint-Denijs-City, 2023, Sint-Denijs (BE). 

Website: alicevanderschoot.be

Honoré δ’O

Honoré δ’O (°1961, Oudenaarde, BE) woont en werkt in Gent (BE). Zijn vaststelling dat de ruimte een drager kan zijn voor tekeningen en objecten heeft zijn oeuvre sterk bepaald. δ’Olaat zich vaak inspireren op een specifieke plek waarin hij driedimensionale composities integreert. Gestuurd door zijn associatief vermogen, brengt hij banale voorwerpen, zoals piepschuim en draden, samen in een onlogische constellatie. Zijn speelse en dynamische installaties vervagen de grens tussen het dagelijks leven en de kunst. De kijker wordt zowel op fysiek en mentaal niveau geactiveerd als hij of zij een werk van δ’O ziet. De gelegenheid om verschillende standpunten in te nemen tegenover het werk maakt het mogelijk om de compositie op uiteenlopende manieren te ervaren. Aangezien δ’O op een doordachte manier speelt met de leesbaarheid zijn installaties, voegt de kijker vaak onbewust betekenislagen toe aan het werk. De nieuwe verbanden beschouwt δ’O als onmisbare elementen die het proces van zijn werk nooit beëindigd.

Recente tentoonstellingen zijn De(s)rives #6, 2023, Gymnase Huyghens, Parijs (FR) en Electic Campagne(s), 2023, La Cambre d’eau, Le Favril (FR).

‍

Jef Neve, zeer bekend in zijn thuisland en al meer dan 20 jaar tourend over de hele wereld, als pianist in zowel jazz, pop als klassieke muziek, en als componist van prijswinnende soundtracks en klassieke muziek, heeft niet veel inleiding meer nodig. Tijdens het maken van zijn album “Spirit Control” in de winter van 2017 kwam hij voor het eerst in contact met de getalenteerde Nederlandse trompettist Teus Nobel. Een grote (positieve!) verrassing overviel hem toen hij merkte dat Teus van grote waarde was tijdens het opname- en componeerproces van verschillende nummers. Na die samenwerking besloot Jef ook om Teus mee te nemen op tournee voor de presentatie van dit laatste album, wat resulteerde in een nog hechtere band, zowel muzikaal als als vriend. Na een uitnodiging voor een privéshow om als duo op te treden, ondertussen al enkele jaren geleden, werd het heel duidelijk dat ze dit duo wilden voortzetten en presenteren op publieke podia, in België, Nederland en in het buitenland. "Neve - Nobel" was geboren!

Vervolgens schreef Jef zijn album “Mysterium”, een septet met onder andere de Deense bassist Jasper Høiby (Phronesis) en 5 blazers, waaronder Teus Nobel, waarmee duidelijk geworden is dat dit een blijvende samenwerking is met fantastische muzikale resultaten. En nu, 2023, is het laatste album van Jef “That Old Feeling” (met zangers als Madeleine Peyroux, Robin McKelle, Sam Sparro, Johnny Manuel,..) net uitgekomen en natuurlijk voegde Teus zich bij de blazerssectie van dit album, zowel in de studio als voor de live tour!

Het duo-project brengt een mix van eigen composities, maar ook wat cool jazz standards, afgewisseld met verhalen en praatjes van die twee grappige en verbaal sterke heren. Ze stoppen nooit om elkaar uit te dagen en te plagen op het podium, heel leuk om naar te kijken en te luisteren!

‍

Resto Henri op de Vlaamsesteenweg in het centrum van Brussel biedt een gezellige en moderne bistro-ervaring. De gezichten van deze culinaire vaste waarde zijn twee horecamusketiers uit de Zennevallei: de broers Sven en Jurgen Campens, die opgroeiden in Beersel.  

De liefde voor kwaliteitsvolle ingrediënten kregen de broers ongetwijfeld al van kindsaf mee via de beenhouwerij van hun ouders. Geuze en andere streekproducten uit hun regio van afkomst krijgen steevast een plaats in hun culinaire kunsten, waarin ze respect voor de klassieke Belgische keuken verheffen met internationale toetsen. Resto Henri kenmerkt zich door onberispelijke smaken en texturen van voortreffelijke kwaliteit en hun ongedwongen maar vakkundige bediening.

‍

Caroline Lamarche (Luik, 1955) is een Belgische (Franstalige) schrijfster. Na omzwervingen (Spanje, Parijs, Nigeria) woont ze tegenwoordig in Vlaams-Brabant. Ze schrijft romans, verhalen, gedichten, hoorspelen en toneelteksten. Haar werk verschijnt bij Éditions Gallimard en wordt ook in Frankrijk zeer gewaardeerd. In Nederland en Vlaanderen wordt haar werk uitgegeven door Uitgeverij Vleugels. In 2014 is Lamarche verkozen tot lid van de Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique. Met haar werk won Lamarche diverse literaire prijzen waaronder de Prix Radio France Inter en de Prix Victor Rossel, de voornaamste literaire prijs van Franstalig België. De verhalenbundel Nous sommes à la lisière (Van dieren en mensen) won de Prix Goncourt de la nouvelle 2019. Haar meest recente roman is La fin des abeilles (Het einde van de bijen) en verscheen in 2022.

‍

15ft6 (of te wel 4.75m) is de lengte van de Russian bar, een bijzondere circusdiscipline. Een Russian wat? Een lange lat waarop één acrobaat tot wel 7m hoogte, gelanceerd wordt, gedragen door de twee andere acrobaten. Een soort supersonisch dynamisch turnen, of te wel een spectaculaire circusdiscipline, die je niet zo vaak voorbij ziet komen.

Een vrolijke voorstelling van internationale toppers met tape, polsstokken, bascule, Chinese mast en natuurlijk ook de Russian bar. Een ode aan creativiteit, uithoudingsvermogen en een snufje competitie: sport of toch circus zoals je het nog nooit eerder zag!

De drie acrobaten uit drie windstreken van Europa (Spanje, Finland & België/GB), gaan de strijd aan met elkaar, en de zwaartekracht, om erachter te komen: alleen ga je sneller, maar samen kom je verder.

‍

Tijdens deze wandeling krijg je natuurgids Begijn aan het werk te zien. Hij neemt je mee in je eigen streek om vogels te spotten. Zo kom je meer te weten over het reilen en zeilen van onze natuur. Het leven van de gevederde vrienden zal je meer dan verbazen. Niet te missen, deze kleine ontdekkingsreis met rasverteller en comedian Begijn. Fwiet! Fwiet! Is ook de naam van de vogelpodcast en het magazine van Begijn Le Bleu die enthousiast onthaald worden door de media en het publiek.

Stefaan De Croock (°1982, Beernem, BE), alias Strook, woont en werkt in Ursel (BE). Met zijn portretten alludeert De Croock naar verschillende existentiële thema’s zoals vergankelijkheid, kwetsbaarheid en onbeduidendheid. Vragen zoals Wat betekent het om mens te zijn?, Wat maakt ieder persoon authentiek? en Welke humane aspecten verbinden ons? zijn daarom onlosmakelijk verbonden met zijn kunstenaarschap. Tijdens het creatieproces gebruikt De Croock niet toevallig hout, marmer en metaal als basis voor zijn werk. De structuur en patina van deze materialen symboliseren de littekens van het leven. Op een ingetogen manier verbeelden de portretten van De Croock de imperfecte schoonheid van iedere mens. Recente tentoonstellingen zijn The New Portrait, 2022, størpunkt, München (DE) en So Many Signs, 2023, Diskus, Aalst (BE)

Kaat van Doren (°1966, Mechelen, BE) woont en werkt in Mechelen (BE). Haar kunstenaarschap staat volledig in het teken van de zon. Ze gebruikt zonnestralen, of het gebrek aan natuurlijk licht, als primair ‘materiaal’ om installaties, schilderijen, foto’s en kunstboeken te maken. Met haar multidisciplinair oeuvre behandelt van Doren diverse thema’s zoals ecologie, industrie en kunstgeschiedenis. Haar werk is een voortdurende zoektocht naar de veelzijdige expressies van het licht, waardoor mensen worden aangezet om na te denken over onze tegenstijdige relatie met de natuur. Het feit dat we de natuur romantiseren en deze tegelijkertijd vernietigen roept een reeks van filosofische en existentiële vragen op.

Recente tentoonstellingen zijn Romantic Paradox, 2023, De Garage, Mechelen (BE) en Space Matters, 2023, Zeit, Antwerpen (BE).

‍

Website: kaatvandoren.com

Max Telaer is een van de meest productieve house dj-producers in België. Max begon met gitaarspelen in rockbands, evolueerde naar jazz en viel uiteindelijk in de bodemloze inspiratiebron genaamd deep house. Telaer heeft nu verschillende releases op zijn naam bij verschillende (inter)nationale labels. Hij is een vaste waarde in Berlijn waar hij naast grote namen op de affiche stond van cultclub Loftus Hall. In zijn thuisstad Brussel heeft Max geen intro meer nodig. Hij speelde in Fuse, op een indrukwekkende reeks festivals en is een van de residents in La Cabane. Samen met Habibi Grooves heeft Max Telaer ook het label Groovebox masters opgericht. Dit is lokaal talent met een verfrissend internationale nasmaak.

Joep van Lieshout (°1963, Ravenstein, NL) woont en werkt in Rotterdam (NL). In 1995 richtte de beeldhouwer Atelier van Lieshout op, een samenwerkingsverband dat radicaal breekt met het beeld van de kunstenaar als een artistiek genie. Sindsdien zoekt AVL de grens op tussen kunst, design en architectuur. De (verborgen) dynamiek van diverse systemen, van menselijke anatomie tot actuele maatschappelijke tendensen, vormt de rode draad in het beeldend oeuvre. De sculpturen, installaties, gebouwen en meubels hebben vaak tragikomische uitstraling en behandelen terugkerende thema aan zoals macht, verbeelding, industrie, ecologie en dystopie. Recente tentoonstellingen zijn Blast Furnace, 2019-2023, Art Omi, Ghent NY (US) en Pays-Bas, l’autre pays des beaux-arts, 2023, CAC Meymac, Meymac (FR). 

Website: ateliervanlieshout.com

Lode Lappere (°1966, Kortrijk, BE) woont en werk in Petegem-aan-de-Leie (BE). Persoonlijke indrukken van het Westen en het Oosten vertaalt hij in een schilderijen, aquarellen en sculpturen. De abstracte beeldtaal van Laperre heeft altijd een symbolische dimensie en verwijst vaak naar contrasterende fenomenen tussen beide culturen. Thema’s zoals vergankelijkheid, reïncarnatie en de kunstgeschiedenis keren op een subtiele wijze terug in zijn werk. Tegelijkertijd weet Laperre het evenwicht te bewaren tussen inhoud en vorm. Hij gaat voornamelijk aan de slag met acrylverf en experimenteert daarbij met verschillende technieken. Laperre maakt gebruik van diverse materialen ,zoals kwasten, penselen, breekmessen, boorkoppen en dremels. Zonder een specifiek compositorisch doel voor ogen te hebben, creëert hij werk met een rijke textuur door acylpartijen toe te voegen en te verwijderen.

‍

Recente tentoonstellingen zijn ∞, 2023, Per van der Horst Gallery, Taipei (TW) en A Pro Pot, 2023, Mudel, Deinze (BE).  

Website: lodelaperre.be

Willem Boel (°1983, Sint-Niklaas, BE) woont en werkt in Meulestede (BE). Zijn multidisciplinaire oeuvre bestaat uit schilderijen, sculpturen en grootschalige installaties in de publieke ruimte. Het maken van kunst in reeksen kenmerkt zijn praktijk, evenals het hergebruik van gevonden industriële materialen.  De inventieve constructies van Boel bestaan vaak uit restanten van oude structuren en machines die de grens tussen het functionele en het disfunctionele opzoeken. Het monumentale werk gedraagt zich als autonoom object die tot leven komen door invloed van natuurlijke elementen zoals wind, zon en regen. Het surreëel karakter van het werk in de context van een specifieke locatie roept diverse associaties op in het hoofd van de toeschouwer en nodigt ons uit om na te denken over de mogelijke betekenissen van kunst.

‍

Recente tentoonstellingen zijn The Flemish Room: Avalanche, 2022, Galeria Hilario Galguera, Madrid (ES) en La Primavera, 2023, Archipel, Otegem (BE).

Website: willemboel.be

Anneleen Van Offel (1991) is een schrijver die vertrekt vanuit het onderzoek, de reis, de ontmoeting. Voor haar debuutroman Hier is alles veilig (verschenen bij Lebowski Publishers, in 2020) reisde ze vier keer langdurig naar Israël en Palestina, waar ze in gesprek ging met soldaten en hun familie. Hun verhalen gebruikte ze als grondstof voor de roman. 

Ze publiceerde verhalen en poëzie in diverse literaire tijdschriften en schreef gastcolumns voor De Morgen en De Standaard. Op het podium is ze vaak te vinden als performer, als gastvrouw of als interviewer. In de literaire podcast ‘De Zin van Mijn Leven’, die ze maakt in samenwerking met Curieus en Confituur Boekhandels, houdt ze de koetjes en kalfjes op stal om het te hebben over jawel: de zin van het leven. Als bestuurslid van PEN Vlaanderen ijvert ze voor de vrijheid van het woord, zodat die geen dode letter wordt. Ze houdt ervan om als curator mensen samen te brengen in prikkelende programma's, en deed dit al voor het Memento Woordfestival in Kortrijk en Het Betere Boek in Gent.

‍

Jonge, rijzende ster Bjarne Devolder en SKaGeN-lid Clara van den Broek leerden elkaar kennen op het conservatorium van Antwerpen: Bjarne was er student en Clara van den Broek is er opleidingshoofd. Devolder nodigde Van den Broek uit om samen een dialoog te creëren. SKaGeN vroeg Devolder op haar beurt om deel uit te maken van het collectief.

Beide makers vinden elkaar in een affiniteit met de moeder-zoonrelatie. TODAY I KILL YOU vertelt een universeel verhaal, in een vorm die de complexiteit van die moeder-zoonrelatie in al haar aspecten weergeeft: de liefde, de woede, het zich willen verwijderen, het nooit van elkaar losraken, het elkaar nodig hebben, de fantasmes die de relatie rijk is, de projecties, de taboes, het ongezegde, het teveel aan woorden, de zelfhaat en het narcisme.

De voorstelling speelt zich niet af in de beslotenheid van een theater, maar op een parking, in een loods. Moeder en zoon zijn op weg met de auto. Ze raken hevig in discussie met elkaar. Ze houden halt om het uit te praten. Dat uitpraten duurt de hele voorstelling lang. In en uit de auto, niet wetend waar te beginnen, waarnaartoe, waarheen terug te keren. Tot ze ergens geraken. De toeschouwer is daarvan getuige.

‍

Anneke Eussen (°1978, Kerkrade, NL) woont en werkt in Vaals (NL). Gebruikte materialen en objecten spelen een cruciale rol in haar artistieke praktijk. Eussen deconstrueert vaak gevonden architecturale elementen zoals glas, beton en marmer om ze te herwaarderen tot een nieuwe compositie. Ze beschouwt oude en verweerde voorwerpen als waardevol en maakt ons bewust van de sculpturale kwaliteiten van ieder materiaal en object. Haar vrije omgang met de vormelijke kwaliteiten getuigt tevens van respect voor de geschiedenis van ieder ding. Esthetische verwondering gaat hand in hand met de bewustwording van onze omgang met alledaagse voorwerpen. Recente tentoonstellingen zijn Extra, 2023, Kunstverein Schwerin, Schwerin (DE) en Longer, 2023, Marinaro Gallery, New York (US). 

Website: anneke-eussen.nl

Maarten Vanden Eynde (°1977, Leuven, BE) woont en werkt in in Drogenbos (BE) en Saint-Mihiel (FR). Kort na de eeuwwisseling begon Maarten Vanden Eynde zich te verdiepen in het Antropoceen. Het discours eromheen en zijn verwikkelingen binnen een mondiale en postkoloniale context vormen de kern van zijn artistiek onderzoek. Langdurige onderzoeksprojecten voeden zijn oeuvre en staan hem toe om zicht te concentreren op een specifiek thema en daaruit meerdere kunstwerken en presentaties te ontwikkelen. Momenteel onderzoekt Vanden Eynde de invloed van de trans-Atlantische handel in cruciale grondstoffen (bv. rubber, olie, ivoor, koper, kobalt, katoen, lithium en uranium) op de evolutie van de mensheid, de oprichting van naties en het ontstaan van andere mondiale machtsstructuren. Sinds 2005 runt Vanden Eynde samen met zijn partner Marjolijn Dijkman Enough Room for Space, een onafhankelijke kunstruimte die zich richt op experimentele onderzoeksprojecten en tentoonstellingen.

Recente tentoonstellingen zijn Compulsive Desires: On Lithium Extraction and Rebellious Mountains, 2023, The Galeria Municipal do Porto, Porto (PT) en Seeds of Memory, 2023-2024, Fries Museum, Leeuwarden (NL). 

Website: maartenvandeneynde.com

Marjolijn Dijkman (°1978, Groningen, NL) woont en werkt in Drogenbos (BE) en Saint-Mihiel (FR). Haar projecten ontstaan vanuit haar interesse in bepaalde culturele of natuurkundige manifestaties op specifieke locaties. Tijdens het artistiek proces combineert Dijkman onderzoek en verbeeldingskracht, vaak in samenwerking met gelijkgestemde wetenschappers en kunstenaars. Als multidisciplinair kunstenaar vertaalt Dijkman haar ervaringen met het onderwerp in een reeks kunstwerken, bestaande uit film, fotografie, beeldhouwkunst en installatie. Sinds 2005 runt Dijkman samen met haar partner Maarten Vanden Eynde Enough Room for Space, een onafhankelijke kunstruimte die zich richt op experimentele onderzoeksprojecten en tentoonstellingen.

Recente tentoonstellingen zijn On-Trade-Off: Charging Myths, 2023, Framer Framed, Amsterdam (NL) en 3e Chronique Biennale: The Night, 2023, Marseille (FR). 

Website: marjolijndijkman.com

Léo Fourdrinier (°1992, Parijs, FR) woont en werkt in Toulon (FR).

Zijn sculpturen en installaties komen tot stand door diverse elementen van mythologie, archeologie, wetenschap en technologie op een onlogische manier samen te brengen. De assemblages van archetypische beelden met gevonden en persoonlijke voorwerpen ogen surrealistisch en tegelijkertijd verwijst de iconografie naar verschillende maatschappelijke thema’s zoals transhumanisme.

De materiaalkeuze van Foudrinier versterkt eveneens het contrast door natuurlijke als kunstmatige objecten, zoals hout en steen met plastiek en neonlichten, te combineren. Op een sublieme manier roepen zijn sculpturen en installaties verschillende associaties op, gaande van romantische herinneringen tot apocalyptische toekomstbeelden.

Recente tentoonstellingen zijn 16e Biennale de Lyon: Manifesto of Fragility, 2022, Lyon (FR) en 9e Bourse Révélation Emerige x Institut Français Madrid x Feria Arco, 2023, Madrid (ES).

Henk Visch (°1950, Eindhoven, NL) woont en werkt in Eindhoven (NL). Hij beschouwt het maken van sculpturen, tekeningen en grafisch werk als een vorm van denken met materiaal. Visch gebruikt diverse materialen, zoals brons, hout en gevonden materialen om figuratieve en abstracte kunstwerken te creëren. Vaak voeden Visch’ herinneringen, dromen en impressies onbewust het creatieproces. Zijn beeldhouwwerken verbeelden vaak verstilde en gestileerde menselijke figuren die lopen, stilstaan, rusten of liggen. Sommige proberen het evenwicht in zichzelf te vinden om daarna bijna de balans te verliezen. De poëtische titels versterken zijn beeldtaal en roepen uiteenlopende associaties op bij de toeschouwer. Visch beschouwt de diverse connotaties die bij de kijker ontstaan als de ware betekenislagen van zijn werk.

‍

Recente tentoonstellingen zijn two SONGS in the LIVING ROOM, 2022, Légume Gallery, Chengdu (CN) en 1e Biënnale Noordwijk: Transities – kunst op geestrijke gronden, 2023, Noordwijk (NL). 

Website: henkvisch.nl

Circus Ronaldo verlangt ernaar om dat verhaal te vertellen. De historie van haar familie van het begin tot in het oneindige. Een universeel verhaal herkenbaar voor ieder van ons, omdat iedereen nood heeft aan steun en vertrouwen, aan verbondenheid, aan familie.

Coaching en muziek zijn in handen van het gouden trio Frank Van Laecke, Alain Platel en Steven Prengels.

‍

Isabel Fredeus (°1991, Wilrijk, BE) woont en werk in Kapellen (BE).

De interesse in materialiteit en proces is de drijvende kracht achter haar kunstenaarschap. Eigenschappen van natuurlijke objecten en verschijnselen zoals glas, blauwsteen en licht zijn het vertrekpunt voor studie en experiment. Manipulatie en verwondering verenigen zich tijdens het creatieproces en resulteren in installaties, sculpturen, video’s en performances. Vaak wordt een bepaalde natuurlijke verschijning, zoals lichtbreking, verkleuring en verzuring, een actief element van het kunstwerk. Op een subtiele manier roept Fredeus’ poëtische beeldtaal de kracht van de natuur op en de menselijke neiging om het te begrijpen en te controleren.

Recente tentoonstellingen zijn Pilz, 2022, Benzeholz, Meggen (CH) en SNOBS #8,2023, Het Bos, Antwerpen (BE).

Tina Gillen (°1972, Luxemburg, LU) woont in Alsemberg (BE).

Onze verhouding tot de waarneembare wereld is een onuitputtelijke inspiratiebron voor haar werk. Schilderijen, picturale objecten en environments zijn vaak gebaseerd op haar persoonlijke indrukken van (sub)urbane en groene landschappen. Zelfgenomen foto’s dienen als een intermediair tussen de impressies van verschillende omgevingen en de plastische vertalingen van een of meerdere fotografische beeldelementen op het doek.

Huizen, bomen en atmosferische verschijnselen keren vaak terug in haar werk en worden tijdens het creatieproces onderworpen aan diverse picturale experimenten. Op een onbevangen manier trekken Gillens geabstraheerde composities met figuratieve elementen onze aandacht zodat onze blik geleidelijk verschuift naar de formele aspecten van schilderkunst zoals kleur, vorm en verfhuid.

Recente tentoonstellingen zijn 59e La Biennale di Venezia: Faraway So Close, 2022, Venetië (IT) en Flying Mercury, 2023, Konschthal Esch, Esch-sur-Alzette (LU).  

Tommy Wieringa (1967) schreef onder meer de romans Alles over Tristan (Halewijnprijs, 2002) en het boek waarmee hij doorbrak naar een groot lezerspubliek, Joe Speedboot (vele nominaties voor literaire onderscheidingen en de F. Bordewijkprijs, 2006). Zijn reisverhalen werden gebundeld in Ik was nooit in Isfahaan (2006).

In mei 2009 verscheen Caesarion, waarover Pieter Steinz in NRC Handelsblad schreef: ‘Tommy Wieringa heeft er met Caesarion voor gezorgd dat hij bij de Grote Tien van de Nederlandse literatuur hoort.’

‍

Peter Terrin (1968) houdt zich – naast zijn literaire werk in zijn schrijfkamer – sedert 2016 ook op aan de rafelranden van de stad om te fotograferen. Beiden zijn voor hem een geconcentreerde vorm van waarnemen, een staat van ontvankelijkheid. Hij laat zich verwonderen door wat de wereld hem presenteert, kijkt door de zoeker van zijn camera als was elke dag zijn eerste op planeet aarde. Zijn werk, altijd op zwart-witfilm, omarmt het mysterie en bezit ondanks zijn laconieke registratie een suggestieve kracht die bij momenten raakt aan het spirituele.

Terrins werk bevindt zich op het snijvlak van straat- en kunstfotografie. Esthetisch en thematisch is hij onder meer verwant aan fotografen als Robert Adams, HenryWessel en Lewis Baltz, die midden jaren zeventig in de VS deelnamen aan de invloedrijke tentoonstelling: ‘New Topographics, Photographs of a Man-Altered Landscape’. Het was een beweging die de klassieke landschapsfotografie op zijn kop zette. Ook minder bekende fotografen als Raymond Moore en Philip Perkis, die er met hun blik in slagen het banale te verheffen tot kunst, blijven Terrin elke dag inspireren.

Peter Terrin is schrijver van een veelvuldig bekroond en vertaald oeuvre. Zijn eerste bundel – Code getiteld – verscheen in 1998. In 2001 volgde zijn eerste roman, Kras. Hij werd twee keer genomineerd voor de AKO Literatuurprijs –voor de roman Blanco en de verhalenbundel De Bijeneters – en won deze prijs met zijn roman Post Mortem. In 2010 werd zijn boek De bewaker genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs; voor deze prijs is hij momenteel ook genomineerd met zijn meest recente roman, De gebeurtenis.

RENATO NICOLODI - Domein Calmeyn (Drogenbos)

‍

Renato Nicolodi (°1980, Anderlecht, BE) woont en werkt in Borchtlombeek (BE). Zijn monumentale sculpturen, maquettes en schilderijen komen over als tijdloze archetypes. Nicolodi’s gegronde kennis van de architectuurgeschiedenis ligt ten grondslag aan zijn praktijk waarin historische gebouwen op mentaal niveau worden teruggebracht tot hun basiselementen. Deze elementen dienen als bouwstenen om uitgepuurde constructies te ontwerpen die niet langer functioneel zijn en elke vorm van ideologie afwijzen.

Het ritmisch gebruik van geometrische vormen en de bewuste omgang met lichtgradaties overstijgen de esthetiek van elk werk. Ieder kunstwerk fungeert als een toegangspoort die de kijker uitnodigt om zijn eigen mentale ruimte te betreden en biedt een ultieme rustpunt om te mediteren of te reflecteren.

‍

Recente tentoonstellingen zijn Seoul Biennale of Architecture and Urbanism: CROSSROADS, 2021, Dongdaemun Design Plaza, Seoul (KR) en Clair/Obscur,2022,
Axel Vervoordt Gallery, Wijnegem (BE).

Vanuit de underground van Moss in Noorwegen maakt dj, producer en grafisch artiest Fett Burger de wereld een iets prettigere plek om samen feest te vieren. Hij publiceert fanzines, organiseert expos en events, en staat mee aan de basis van platenlabel Sex Tags sinds 2002. Zijn sets steunen op een diepe passie voor record diggen, waarbij Fett’s selectie even eclectisch is als de Zennevallei.